قضیه یادگرفتن برنامهنویسی
گویش انگلیسی: تدبیر به لهجه انگلیسی (دستکم در توان مهارت تلاوت و فهم مقاله) راجعبه یادگرفتن برنامهنویسی بسیار مهم میباشد. علم برنامهنویسی پرورش بسیار سریعی دارااست و برای آپدیت بودن، شما هیچ وقت غنی از مطالعه نیستید.
از طرفی، اکثر اوقات منابع نیز به طور ترجمه گردیده در دسترس نیستند و حتیدر فیس ترجمه نیز، شاید اصالت مقاله مخدوش شود و چندان قابل به کارگیری نباشد. لذا، اشراف به گویش انگلیسی، یک مهارت بسیار کلیدی برای برنامهنویس شدن میباشد.
دیدنی میباشد که در قضیه یادگرفتن برنامهنویسی، سه زمینه به هم پیوند خوردهاند که اتفاقا سبک و نظام آموزشی فعلی در کشور ایران (و اکثر اوقات کشورها) اشتباهات دورازشوخی در آن مورد ها داراست؛ یعنی یادگرفتن (1) ریاضی ها، (2) لهجه فرنگی و (3) خویش برنامهنویسی.
از کجا آغاز کنیم؟
برای یادگیری برنامه نویسی ، بایستی گذشته از هر چیزی، یک گویش برنامهنویسی گزینش فرمائید و فراگیری عمل با آن را، آغاز فرمائید. البته پیش از آن، لازم میباشد مقدماتی را از منطق، ساختار گویشهای برنامه نویسی، فلوچارت و الگوریتم خاطر بگیرید.
این مورد ها، جداگانه از هر گویش برنامهنویسی میباشند و اکثر وقت ها مشکلی که موجود است، این میباشد که اشخاص سوای علم کافی در زمینهی این مباحث، مبادرت به یادگیری یک لهجه برنامهنویسی میکنند و اتفاقا تمامی اجزای گویش را هم به خیر و خوبی یاد میگیرند.
البته هنگامی که قرار میباشد مستقلا کاری را انجام دهند، به خلل بر میخورند. ریشه خلل دقیقا در همین جاست.
یادگیری برنامه نویسی و ساختار آن، با فراگیری مهارت برنامهنویسی تفاوت داراست. آموزش لهجه برنامهنویسی، مثل حافظه به چنگ آوردن حروف الفبا و مهارت املا (تایپ کردن) میباشد. ولی می دانیم که هر نوشتنی، الزاما به معنای انشا وجود ندارد.
تفاوت بین احاطه بر یک لهجه برنامهنویسی با احاطه بر مهارت برنامهنویسی، مانند تفاوت دو درس املا و انشاست. برای انشا تایپ کردن، علاوه بر مهارت املا، مستلزم فهم و شعور درست از ساختار پاراگراف و اجزای آن هستیم.
در ضمن، می بایست بدانیم که مفاهیم را چطور در قالب عبارات و جمله ها بیان کنیم و خواننده را از نقطهای به نقطه دیگر منتقل نماییم. این دقیقا به عبارتی مهارتی میباشد که برای برنامهنویسی لازم داریم. در واقع، برنامهنویسی یک مدل انشا نویسی برای کامپیوترهاست.